داوود نصیری

داوود نصیری، یكی از پیشگامان داوری در فوتبال ایران است اما جای تعجب ندارد كه این داور بین المللی به مدت ۲ سال سرمربی تیم ملی فوتبال كشورمان بوده باشد . طی سال های ۱۳۴۷ و ۱۳۴۹ از مقطعی كه محمود بیاتی از هدایت تیم ملی فوتبال كنار رفت داوود نصیری مسئولیت سرمربیگری تیم را بر عهده گرفت و به مدت ۲ سال تمام این سمت را حفظ كرد . در این مدت بار عملی هدایت فنی تیم ملی بر دوش رایكوف و محمد بیاتی بود اما این اولین مقطعی بود كه طی آن ، سرمربی ، فقط بر امور فنی تیم ملی نقش نظارت داشت. در بین سالهای ۴۷ تا ۴۹ او در مسافرتها و مسابقات مختلف تیم ملی ، مسئولیت سر مربیگری تیم را حفظ كرد. داوود نصیری را می توان مرد همه فن حریف ورزش نام برد چرا كه در اكثر رشته های ورزشی صاحب تجربه و نظر بوده است. او در زمینه های مختلف كتب متعددی را هم به چاپ رسانده است. وی در جوانی ، همراه سایر ورزشها ، فوتبال هم بازی می كرد . در سال ۱۳۲۳ در مسابقاتی كه بین ۲ تیم از نظامیان شوروی و انگلستان و ۲ تیم طوفان و دارایی در تهران برگزار شد، او در تیم دارایی عضویت داشت و مدافع این تیم بود . بعدها اما به كار مربیگری و داوری پرداخت و به عنوان داور بین المللی شناخته شد و در میدانهای بسیاری مسابقات مهمی را قضاوت كرد. در دورانی كه داوود نصیری سمت سرمربی تیم ملی فوتبال را داشت این تیم را در جام بین المللی دوستی در تهران، جام عمران منطقه ای در آنكارا و تهران و همچنین سه سفر به شوروی همراهی كرد و بالاخره در آبان ماه سال ۱۳۴۹ از مسئولیت خویش استعفا كرد و جای خود را در آستانه بازیهای آسیایی ۱۹۷۰ بانكوك به ایگورنتو داد.